Newsletter
Newsletter
Roman Vishniac: Fotografia, 1920-1975
Autor: Maciej Luśtyk
Zdjęcia Romana Vishniaca wywarły głęboki wpływ na współczesny obraz życia żydowskiego w Europie Wschodniej. Był on autorem najbardziej rozpoznawalnego i najczęściej powielanego zapisu fotograficznego świata u progu zagłady, choć jedynie niewielka część jego dorobku została pokazana lub opublikowana za jego życia. Choć Vishniac jest znany jest przede wszystkim jako twórca owego zapisu, był on wyjątkowo wszechstronnym i nowatorskim fotografem. Twórczość artysty obejmuje ponad pięć dekad, od wczesnych poszukiwań inspirowanych europejskim modernizmem w latach dwudziestych XX wieku, po innowacyjną mikrofotografię lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.
Fotograf urodził się w 1897 roku w zamożnej rodzinie rosyjskich Żydów. W 1920 roku, w następstwie rewolucji październikowej, wyemigrował do Berlina. Jako fotograf amator uwieczniał życie ulicy, tworząc błyskotliwą, ironizującą kronikę wizualną swego przybranego miasta, a jednocześnie eksperymentując z nowym podejściem do kadru i kompozycji. Dokumentował dojście nazistów do władzy, a zwiastujące rychłą katastrofę przejawy represji stały się wkrótce centralnym tematem jego prac. W 1935 roku American Jewish Joint Distribution Committee zleciło mu udokumentowanie życia ubogich społeczności żydowskich w Europie Wschodniej. Owocem czteroletnich prac były słynne zdjęcia, które w znacznej mierze zdefiniowały charakter fotograficznej spuścizny Vishniaca.
Po przyjeździe do Nowego Jorku 1 stycznia 1941 roku, Vishniac otworzył studio portretowe. Zarabiał na utrzymanie uwieczniając życie żydowskich imigrantów i amerykańskiej społeczności żydowskiej, a jednocześnie wyrabiał sobie opinię pioniera w dziedzinie mikrofotografii. W 1947 roku powrócił do Europy, gdzie fotografował żydowskie obozy dla dipisów (z ang. displaced persons – osoby, które wyniku wojny znalazły się poza swoim krajem), próby odbudowania życia przez ocalałych z Zagłady, emigrantów oraz działalność pomocową, a także ruiny Berlina.
Wystawa monograficzna Romana Vishniaca ukazuje dzieła bardzo różnorodne – wiele z nich odkryto dopiero niedawno – proponując nowe spojrzenie na ikoniczne fotografie Żydów wschodnioeuropejskich w szerszym kontekście społecznej fotografii dokumentalnej lat trzydziestych. Wystawa Roman Vishniac: Fotografia, 1920-1975 jest próbą nowego, całościowego spojrzenia na twórczość fotograficzną Vishniaca, począwszy od jego wczesnych lat w Berlinie aż po powojenny okres w Ameryce
Ekspozycję będzie można oglądać codziennie, oprócz wtorków, od 8 maja do 31 sierpnia 2015 r. w Muzeum Historii Żydów Polskich przy ul. Anielewicza 6 w Warszawie. Więcej informacji o wystawie znajdziemy na stronie polin.pl
Autor: Maciej Luśtyk
Redaktor prowadzący serwisu Fotopolis.pl. Zafascynowany nowymi technologiami, choć woli fotografować analogiem.
_1663272818.jpg)
