![Nikon Nikkor Z 600 mm f/6.3 VR S - test praktyczny i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/8/5/2/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_227852-DY6A6732_nikon_600mm_f63_test-top.jpg)
Newsletter
Newsletter
Heinz Cibulka w Muzeum Historii Fotografii
Autor: Marta Sinior
Heinz Cibulka urodził się w 1943 roku w Wiedniu. Jest związany z nurtem "Akcjonistów Wiedeńskich", czyli grupą artystów, która w latach 60. XX wieku zasłynęła prowokacyjnymi i kontrowersyjnymi akcjami i manifestacjami w stosunku do ogólnie przyjętych wartości społecznych i estetycznych. W latach 1957-1961 Cibulka studiował w wiedeńskiej Graphische Lehr-Versuchsanstalt. Od 1972 realizuje cykle fotograficzne i zestawy "Bildgedichte", obiekty i fotografie obiektów, cyfrowe kolaże fotograficzne oraz liczne prace medialne we współpracy z innymi artystami.
Swoje prace Heinz Cibulka wystawia w wielu galeriach europejskich i amerykańskich. Poza pracami plastycznymi jest autorem konceptualnych tekstów i przedstawień.
Więcej o artyście można dowiedzieć się z autorskiej strony internetowej: www.h-cibulka.com
Poniżej publikujemy tekst kuratorski Marka Janczyka:
Zaprzeczenie czy dyskurs wobec oczywistości pospolitego ludzkiego doświadczenia zdają się być obecne w artystycznych doświadczeniach Heinza Cibulki od ich samego początku. Podczas gdy ekstremalne doświadczenia związane z jego uczestnictwem w ruchu Akcjonistów Wiedeńskich wiążą się z przekraczaniem granic fizycznego indywidualnego doznania dla osiągnięcia stanu zbiorowego catharsis, ostatnie prace artysty są świadectwem użycia fotograficznego medium dla pokonywania barier tkwiących w ludzkim poznaniu rzeczywistości, zwykle opartym na stereotypach, przyzwyczajeniach, powielanych wciąż na nowo schematach. Artysta wizualizując otaczającą nas rzeczywistość łączy portrety anonimowych najczęściej postaci oraz wielokrotne rejestracje przestrzeni zurbanizowanej, sakralnej, prywatnej i wiejskiej, ulegające najpierw procesowi destrukcji stając się obszarem pustki, a jednocześnie wolności, w której otwiera się przestrzeń dla konstruowania własnej, autorskiej wizji współczesnej egzystencji. Proces ów prowadzi do powstania fotokolaży o różnorodnej strukturze zbudowanych z zestawianych ze sobą lub przenikających się nieprzystawalnych na pozór fragmentów rzeczywistości kuszących widza wielością koloru i różnorodnością zawartych w nich znaczeń. Te prace odwołują się do potencjału tkwiącego w procesie widzenia, jego zachłanności i zmysłowości wynikających z maksymalnego otwarcia się na świat, zaangażowania i uwagi widza. Pod efektowną, wibrującą, niemal malarską formą tych obrazów, w których nierzadko dosłowność zdaje się przeplatać z sentymentalizmem czy nawet świadomym kiczem skrywa się refleksja nad fragmentarycznością i złożonością ludzkiej egzystencji, której elementami są chaos i zagubienie, pospolite i wzniosłe doznania. W ten sposób opisane zostaje środowisko codziennego życia, nieatrakcyjne i jednocześnie bliskie, obce i zarazem przyjazne, zanurzone w historii, a jednocześnie wypełnione oczekiwaniem i nadzieją przyszłości. Jednak głównym obiektem zainteresowania są dla autora projektu pojedynczy ludzie i ich relacje z otaczającą przestrzenią codzienności, której różne obszary - prywatne bądź publiczne - skrywają osobiste, a przez to niebanalne emocje i doświadczenia. W ten sposób powstają prywatne przestrzenie, wypełnione przez subiektywne doznania, na które składają się oprócz chwilowych przeżyć, także uczucia, wspomnienia, nadzieje i rozczarowania.
Gdy Heinz Cibulka mówi: "Chciałbym szczególnie podkreślić jeden aspekt mojej pracy, a mianowicie, że funkcjonuje ona wyłącznie poprzez odbiór wtórny", wyraża postawę artysty zaangażowanego w nieustanny dialog, odbywający się na różnych płaszczyznach: pomiędzy artystą i rzeczywistością; między dziełem sztuki a publicznością (stąd sugestywny, wieloznaczny i otwarty sens obrazów), wreszcie pomiędzy twórcą a samą fotografią. Ten ostatni dyskurs wprowadza nas w obszar refleksji nad istotą medium. W tym kontekście prace Cibulki wpisują się w aktualny proces reinterpretacji funkcji fotografii, nie stanowiącej już oczywistego opisu czy ilustracji, a nawet objaśnienia rzeczywistości. Inaczej niż dotychczas, artysta używający fotografii traktuje współczesność jako zbiór obiektów czy słownik pojęć stający się w konsekwencji sytuacji dialogu wieloaspektowym narzędziem analizy zarówno teraźniejszości jak i przeszłości czy przyszłości. W świetle tego co powiedziane zostało dotychczas, można zinterpretować artystyczną postawę Hainza Cibulki jako badacza i kolekcjonera okruchów realności, użytych następnie jako tworzywo dla konstruowania poetyckich opowieści o ludzkich emocjach, uniesieniach - tych prywatnych, chwilowych - wynikających z osobistej wrażliwości, jak i o powszechnym doświadczeniu emocjonalnym. Taka wizjonerska postawa totalnej eksploatacji rzeczywistości zdaje się być odbiciem idei towarzyszącej sztuce od kilkudziesięciu lat, by wszyscy, zarówno artyści jak i odbiorcy sztuki, uczestniczyli na równych prawach, jako eksperci i amatorzy, w jej kreowaniu. A zatem, dzieląc zaangażowanie i entuzjazm artysty możemy odważnie spojrzeć poprzez metaforyczne obrazy polskiego pejzażu na nas samych, odnajdując w pracach Heinza Cibulki naszą własną tożsamość i uczucia: radość, entuzjazm, ale i melancholię oczekiwania. Przecież wszystko jest poezją, w której jak wiadomo, zawsze tkwi cząstka smutku. - tekst Marek Janczyk
Kuratorzy: Marta Smolińska-Byczuk, Marek Janczyk
Heinz Cibulka obraz #
_1663272818.jpg)
Otwarcie wystawy: 12 marca 2008 godzina 12:00
Wystawa czynna do 20 kwietnia 2008
Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie
ul. Józefitów 16, Kraków
tel.: (+48 12) 634-59-32
Galeria czynna: śr. - pt: 11.00 - 18.00, sb - nd: 10.00 - 15.30
e-mail: foto@mhf.krakow.pl
